සිහින නෙළුම් මල ජීවිත පොකුණේ
දෑස අබියස පිපී සැලේ
දෑස අබියස පිපී සැලේ
තුන් යම ගත වූ ජීවිතයේ
අරුණ නැගෙනා පබාතයේ
අහස ඉසව්වෙන් ඔබ මා දුටුවේ
රිදී පහන් තරුවක් වාගේ
දෑස වසාගෙන මැදියම් යාමේ
යහනත වැතිරී නිදන වෙලේ
කවියක් ලෙස ඔබ හදවත ගුලි වී
මා හද පිරිමැද අවදිකලා
මැදියම අවදි ව හැබැහින් දුටුවෙමි
පෙරයම නින්දේ දුටු සීනේ
එහෙත් සිහිනයක් වේ දෝ එය යළි
ජීවිතයේ අන්තිම යාමේ
රචනය : ධර්මසිරි ගමගේ
ගායනය : ඩබ්.ඞී.අමරදේව
සංගීතය : ඩබ්.ඞී.අමරදේව
අනවරතව ගලායන ජීවිතයේ අහඹු ඉසිඹුවක දුටු ඇය මගේ හදවත සොරා ගත්තීය. මුළු මහත් දිවියම බලා සිටි සිහින නෙලුම් මල දුටිමි මා, නොදනිමි එය සැබැවින් මවෙතදැයි කියා!සැබෑවක් ද මේ!
මට දැනෙන විදිහට මේ ගීතය දිවියේ අග සිටින්නකුගේ අපූර්ව සිතුම් පෙලක දිග හැරුමක්..., ස්ත්රියක් පෙම්වතියක් ගැන නොහැඟවුවත් සමහරවිටක දිගු වියෝගයක අවසන මේ යැයි කියා පෑමක් දෝයි හැඟේ.
පුහුදුන් මිනිසාගේ මුළු දිවියම සිහින පෙළකි. ඉදින් මේ දිවියේ අවසන් යාමයේ දී හෝ මිනිසා තුල නැගෙන විසිතුරු පැතුම් සිතුම් සනහන්නට හැකි වේද?
තනුවත් ගැයුමෙන් අපට ළං කරන හැඟුම් පෙලත් මෙවැන්නක් කියා පාන බැවි මාගේ හැඟුමයි!
මේ ගීතය මෙතනින් අහන්න
http://www.youtube.com/watch?v=SaVb1cC0pLU
Tuesday, November 30, 2010
Thursday, June 3, 2010
වලා අතුල සිරි යහනේ
වලා අතුල සිරි යහනේ
උනුසුම් හිරු කෙඳි පොරවා
ඉන්ද්රචාප කුමාරයා නිදා වැටෙනවා...
මල් සුගන්ධයෙන් නැලවෙන
ලතා මඩුල්ලෙ නැගගෙන
රෑන් රෑන් සියොතුන් ගී සින්දු කියනවා...
ජීවිතය වගේ මුමුණන
ආදරය වගේ දිලිහෙන
දිය තරංග පොකුරක් එළියෙන් නලියනවා...
නොදරුවකු අතින් බොඳ වුන
සිතුවමක් ලෙසින් සුන්දර
පාට රැහැනකින් දස අත රටා වියනවා...
කිරි වැදී නටන ගොයමට
මිහිදුමින් වැටුනු පිනි කැට
රන්දමක් වගේ ගෙලවට රනින් දිලෙනවා
හෙටක් ගැන යමක් නොදකින
හෙටක් තිබේ දැයි නොසිතන
කෙනෙක් මධුවිතක් තොල් අග තවරගන්නවා...
වලා අතුල සිරි යහනේ
උනුසුම් හිරු කෙඳි පොරවා
ඉන්ද්රචාප කුමාරයා නිදා වැටෙනවා...
මල් සුගන්දයෙන් නැලවෙන
ලතා මඩුල්ලෙ නැගගෙන
රෑන් රෑන් සියොතුන් ගී සින්දු කියනවා...
උනුසුම් හිරු කෙඳි පොරවා
ඉන්ද්රචාප කුමාරයා නිදා වැටෙනවා...
මල් සුගන්ධයෙන් නැලවෙන
ලතා මඩුල්ලෙ නැගගෙන
රෑන් රෑන් සියොතුන් ගී සින්දු කියනවා...
ජීවිතය වගේ මුමුණන
ආදරය වගේ දිලිහෙන
දිය තරංග පොකුරක් එළියෙන් නලියනවා...
නොදරුවකු අතින් බොඳ වුන
සිතුවමක් ලෙසින් සුන්දර
පාට රැහැනකින් දස අත රටා වියනවා...
කිරි වැදී නටන ගොයමට
මිහිදුමින් වැටුනු පිනි කැට
රන්දමක් වගේ ගෙලවට රනින් දිලෙනවා
හෙටක් ගැන යමක් නොදකින
හෙටක් තිබේ දැයි නොසිතන
කෙනෙක් මධුවිතක් තොල් අග තවරගන්නවා...
වලා අතුල සිරි යහනේ
උනුසුම් හිරු කෙඳි පොරවා
ඉන්ද්රචාප කුමාරයා නිදා වැටෙනවා...
මල් සුගන්දයෙන් නැලවෙන
ලතා මඩුල්ලෙ නැගගෙන
රෑන් රෑන් සියොතුන් ගී සින්දු කියනවා...
Subscribe to:
Posts (Atom)